SEVGİ VE GÜVEN

SEVGİ VE GÜVEN

Biz haber etmeden haberimizi alırsın,

yedi yıllık yoldan kuşkanadıyla gelirsin.

Gözümüzün dilinden anlar,

elimizin sırrını bilirsin.

Namuslu bir kitap gibi güler, alnımızın terini silersin.

O gider, bu gider, şu gider, dostluk,

sen yanı başımızda kalırsın

 

Nazım Hikmet’in ‘’Dostluk’’ şiirinde belirtildiği gibi güvenin ve sevginin içinde barındırıldığı dostlukta hep yanı başımızda kalacak olan, haber ettin veya etmedin hesaplarına girmeden dostu için her türlü zorluğa katlanacak olan bireyler vardır. Sevgi ve güven birbirini harmanlayabilirse dostluktan bahsedebiliriz. Peki, dostluk sadece her iki insanın arasında mı yoksa insan sıfatına bürünmüş, sevgiden ve güvenden nasibini almamış canlıların dışında diğer canlılarla da olabilir mi?

 

Sevginin olmadığı bir dünya ve hayat acaba nasıl olurdu?

Hayatın ve dünyanın anlam kaynağının sevgi olduğuna inanan birisi olarak, her ikisinin de son derece anlamsız olacağına inananlardanım.

 

Hayata ve dünyaya anlam katmak için sevmek tek başına yeterli değil, en az onun kadar güvenmek de önemli. Büyük ve sarsılmaz olduğuna inanılan sevgilerin, güvensizlik baş gösterdiğinde nasıl sarsılmaya başladığına çok kişi tanıklık etmiştir. Güven kaybından sonra harcanan emekler, kaybedilen zamanlar; hesaplanan ilk şeylerdir.

 

Bu konudaki şu tespit önemli: “…Sevgi, gerçekten, sevilen için verdiğiniz emektir… Bu ister ana baba, akraba sevgisi, ister karşı cinse yönelik olsun. Yaşamın her alanında birilerinin yanında ve destekçisi olmak sadece emek değil büyük bir özveridir de. Bireyin kişiliğinin gelişmesi, eğitimi ve ayaklarının üzerinde duran biri olması, kendi seçimlerini doğru yapabilmesi arkasında sevginin gücünü hissetmesi ile çok daha kolay olacaktır.

 

Sevgi asla karşılık beklemez ve sevgi baştan sona güvenin ta kendisidir.

İçinde güven olmayan sevgilerimiz, ya da sevgiden nasibini alamayan güvendiklerimiz, bizi yarı yolda bırakanlar, vicdan yapıp geri dönenler, sevgi için verilen emeğin çok geç farkına varıp pişmanlıklar içinde kıvrananlar… Elbette içinde güven olmayan sevgilerden tanrı hepimizi korusun. Ama seven için sevgi adına verdiği emek, karşılığını bulamasa da hiç bir zaman boşa gitmiş sayılmaz. Sevgi ruhu besler, güven de öyle…

 

Sevgi, emek ve güvenin kıymetini bilmeyenler için üzülmek gerekir ki, onların yalnızlık ve pişmanlıkları çok daha derin ve geri dönüşsüzdür…”

Fotoğrafa baktığım zaman sevginin ne demek olduğunu görüyorum. Fotoğrafta bir köy yerinde, köpeğine sarılıp yüzündeki tatlı tebessümle mutluluğun ne demek olduğunu gösteren çocuğu görüyorum. Etrafınızda kaç tane bu şekilde sarılıp aynı mutluluğu tadabileceğiniz, dost diyebildiğiniz sadık insan var? Sevginize sevgiyle karşılık verecek, nankör olmayacak, sıfatı insan olan kaç canlı var etrafınızda, hiç düşündünüz mü?

Sevgi ve güven birlikte olmalı, kalıcı olan böylesi bir sevgidir…